Niektórzy mówią, że tradycja Święta Świec (Matki Boskiej Gromnicznej) sięga czasów Papieża Gelazjusza I, który rozdawał naleśniki pielgrzymom przyjeżdżającym do Rzymu. Inni twierdzą, że forma naleśnika ma przypominać słońce, zapowiadające nadejście wiosny… Każdy ma więc swoją wersję, ale jedno jest pewne: nieważne gdzie się narodziły, to w Bretanii naleśniki są najlepsze. Oto krótki przewodnik po sztuce mistrzostwa w przygotowywaniu naleśników.
I etap:opanowanie gestów, nauka żargonu
W Bretanii jest ponad 70 znakomitych naleśnikarni i tyle samo okazji do sprawienia sobie przyjemności. Dla bardziej ciekawskich, chcących popisać się podczas kolejnego święta, istnieje specjalny kurs - „Bretońskie doświadczenie” to możliwość zapoznania się z bretońskim rytuałem przygotowywania naleśników. Wyposażani w „bilig” (płytę do naleśników), „rozell” (grabki) i „spanell” (szpatułkę), uczniowie ćwiczą się w sztuce smażenia naleśników i ich degustacji. Kurs z dyplomem mistrza naleśników!
II etap: wybór mąki i obozu
Uczniowie, zapamiętajcie dobrze tę lekcję – odbycie kursu nie jest wiele warte, jeżeli myli się naleśniki z galette! Ci o słodszych gustach wybiorą Dolną Bretanię i jej naleśniki z pszenicy lub gryki, natomiast smakosze preferujący słone wyroby opowiedzą się po stronie Górnej Bretanii i jej słynnej galette. Nikt nie odważyłby porównywać się tych bretońskich arcydzieł z blinami czy innymi rodzajami naleśników.
III etap: udekorowanie naleśników innymi bretońskimi specjałami
Puryści utrzymują, że najlepszym sposobem na sprawdzenie jakości ciasta jest połączenie go ze słynnym maślano-cukrowym duetem. Jednakże nie panikujcie, smakosze, Bretania obfituje w inne specjały, idealnie pasujące do naleśników: bretońskie słone masło wynalezione przez Henriego Le Roux czy też wyborne konfitury La Cour d’Orgères. Czy wybierzecie naleśniki czy galette, z cukrem lub karmelizowane, smacznego! Nie zapomnijcie tylko o trzymaniu złotej monety w lewej ręce podczas podrzucania naleśników, a zaznacie dobrobytu przez cały rok.